Darkwatch Curse of the West

(2005)

Le të themi të drejtën. FPSve nuk i ka ecur mbarë në konsolën PS 2. Darkwatch është një tjetër gjuajtës i shkëlqyeshëm në vetën e parë që nuk u vlerësua kurrë mjaftueshëm nga poseduesit e konsolës.

Kuadri i historisë është e ngjashme pak a shumë me atë të Vampire Hunter D (ose filmit Priest që është pak a shumë Vampire Hunter D), me një atmosferë gotike. Në perëndimin e egër e të largët, një bandit me emrin e qytetit të shkatërruar në Bibël, Jeriko, sulmon një tren me shpresën se do marrë flori e pasuri. 

Ajo që merr është një mallkim nga lordi vampir i cili po mbahej i burgosur nga Rojtarët e Natës. Me fuqinë e re të vampirit, ky i fundit duhet të ndihmojë Rojtarët që të eliminojë të ligat ardhur në botë nga çlirimi i vampirit dhe vrasjen e këtij të fundit.

Ajo që e bënte unike këtë lojë, ishte ndoshta sistemi ditë e natë. Gjatë ditës personazhi kishte opsione të limituara, ndërsa natën çliroheshin funksionet vampirike të Jerikos.
I përsosur ishte edhe arti i përdorur në lojë për aq sa grafikët e kohës lejonin, si dhe misionet me kalë që mbinin herë mbas here mes zonave vdekjeprurëse të lojës mbushur me zombi e skelete djallëzore.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King

Image
(2004) Një titull i gjatë për një lojë të gjatë.  Titulli i pestë rikthehet sërish nga një seri e gjatë me origjinë që nga viti 1986, dhe përfshin sërish një udhëtim epik në përpjekjen heroike të një djaloshi pa emër për të shpëtuar mbretërinë e tij nga një mallkim. Dhoulmagus, një kloun idhnak, mallkon gjithë mbretërinë e Trodain. Personazhet vazhdojnë të pikturohen me mjeshtri nga talenti Akira Torijama, autori i Dragon Ball (e në fakt dallohet një orë larg pasi personazhet e tij ngjasojnë gjithnjë). Zhvillimi i lojës vetë vazhdon të jetë në duart e origjinatorit të saj, Juzhi Hori. Seria e tetë e Dragon Quest është një udhëtim i këndshëm takimesh të rastëssishme me përbindësha dhe NPC interesant. Edhe pse një lojë e bukur, vështirësia dhe konfuzioni i sistemit të luftimit nuk mund ta lejojë të çajë më shumë sesa audienca e fanatikëve të lojërave që vijnë nga Japonia. Për të tjerët, loja mund të kthehet në një torturë ndërsa përpiqen të gjejnë strategjinë për të mposh...
Read more

Bloody Roar 4

(2003) Të gjithë personazhet të cilët adhuruesit e serisë deshën dhe u mësuan tashmë mbas tre titujsh, nuk janë më. Shtojmë se seria duhet t'i kishte dhënë fund te treshi e të ruante pak nga dinjiteti i mbetur. Ja që zhvilluesit patën idenë ta vazhdonin. Jo loja nuk është edhe aq e keqe, por u godit rëndë nga vlerësimi për të rritur duke bërë që shitjet të binin, pasi kjo seri kishte goxha gjak në të. Si gjithmonë, e veçanta e Bloody Roar vazhdon të jetë metamorfoza në kafshë të ndryshme me fuqi e kombinime gjuajtjesh shkatërruese. Inovacioni në këtë titull të katërt ka të bëjë se zhiva e bishës që çlirohet, ka energjinë e vet personale. Historia është thjeshtëzuar goxha në këtë titull të fundit. Në vend të një konflikti dypalësh midis fraksioneve, në këtë rast ngjarjet ndjekin hakmarrje personale ose zbulimin e sekreteve antike dragonjsh. Bloody Roar 4 nuk u prit mirë as nga fansat, as nga kritika, nga asnjë. Vlerësimi si lojë për mosha të rritura ishte thjeshtë gozhda e arkivolit...
Read more

Final Fantasy 11

Image
(2003; PS 2 – 2004; PC)  Mund të luhej vetëm online.  Ngjarjet zhvilloheshin në botën e Ivalice. Lojtarit i jepen misione dhe të gjithë inkurajohen, që të formonin aleanca për të përfunduar një mision të dhënë. Gil (paratë e Ivalice) janë të radha në këtë titull e përfitohen zakonisht nga shitjet e objekteve të përftuara gjatë misioneve ose gjatë sorollatjes në botën fiktive. Serverat e FF XI janë akoma në funksion, edhe pse dita ditës çmimet e abonimeve po bien gjithnjë e më shumë. Update të shumta janë ofruar nga Square Enix në vazhdim. Netuorku i Sonit asokohe nuk ishte ndër më të mirët na duhet ta theksojmë, dhe loja mori më shumë famë në PC, sesa në PS 2.
Read more